Als je de ander behandelt zoals je zelf behandeld zou willen worden, kunnen vertrouwen en samenwerking groeien, in plaats van harde afspraken en controle. Maar hoe pak je dit aan, wat kunnen we hierover leren van familiebedrijven en hoe geef je toekomstige generaties een stem? 

Harry Hummels, hoogleraar ethiek, organisaties en samenleving aan de Universiteit van Maastricht pleit voor ‘agape’, een specifieke vorm van naastenliefde die volgens hem praktische handvatten biedt om tot nieuw economisch handelen te komen. “Agape gaat over het commitment aan de bloei en het welzijn van de ander. Het is een term uit het oud-Grieks en staat voor de liefde voor een ander die je misschien niet direct kent. De gouden regel is: behandel de ander zoals je zelf behandeld wil worden.”

Bij veel bedrijven voert een cultuur van harde afspraken en controle de boventoon. Dit past niet bij de toekomstige generatie. Volgens Hummels ligt de oplossing meer in medemenselijkheid én hoe organisaties hier invulling aan kunnen geven. Hummels: “Een werkgever denkt dat hij zijn medewerkers kent, maar dat is maar ten dele waar. Hij veralgemeniseert die medewerker tot de club van medewerkers aan wie hij of zij leiding geeft. Dat is een wezenlijk verschil. Bij agape gaat het erom dat je de ander uitnodigt om zichzelf te tonen, om te zeggen: zo zit ik in elkaar, ik ben niet het beeld dat jij van mij hebt. Pas als je dat gesprek hebt gehad, weet je hoe de ander behandeld wil worden.”

In de transitie naar een duurzamere economie is het volgens Hummels belangrijk dat ondernemingen het verschil maken. Duurzaamheid heeft volgens hem ook een sociale kant, omdat een economie waarin we samenwerken en respect tonen naar de behoefte van een ander op de lange termijn toekomstbestendiger is dan het huidige model. 

Kees Klop interviewde Hummels over dit onderwerp in On Purpose. Bekijk de hele aflevering hier.