Vorige week waren wij bij een advocatenkantoor. De vraag is daar hoe het komt dat vrouwen niet doorstromen naar het partnerniveau? Waarom haken zij af? En wat is eigenlijk het partnerniveau? Wanneer kan je partner worden? Aan welk profiel moet je dan voldoen? Hoe hoog is dan je ambitie? En hoe verhouden ambitie en burn-out zich tot elkaar? Allemaal vragen waar wij tijdens de ontwikkelings- en assessment dagen dieper op in gaan.
Want het lijkt zich te ontwikkelen tot een trend. Een groeiend aantal jonge mensen bezwijkt onder de druk van het moeten presteren. Aan het continu voldoen aan steeds hogere eisen. Zij kiezen om die reden voor een heel ander bestaan met een betere werk-privé balans. Zo kunnen ze ook heel bewust besluiten niet door te stromen naar het partnerniveau.
Veel jongvolwassenen lopen tegen deze prestatiedruk aan. In 2014 ervoer 78 procent van de jongvolwassenen een hoge prestatiedruk. Uit onderzoek van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) komt naar voren dat die druk alleen maar hoger is geworden. Jongvolwassenen moeten een uitgebreid cv, een uitdagende baan, een stabiel inkomen, uitstekende cijfers en een geweldig sociaal leven hebben. Bij een groeiend aantal young professionals leidt dit tot psychische klachten als stress, depressiviteit en angststoornissen. Zij vragen zich af: gaan wij meedoen aan deze rat race of gaan wij het anders doen? En hoe kunnen wij het anders doen? Een interessante ontwikkeling!
De Groene Amsterdammer publiceerde onlangs een artikel over deze trend onder de titel ‘Ik kan het wel, maar ik wil niet’. Lees het complete verhaal hier:
