Veel van haar studenten zijn ongelukkig, merkte Laurie Santos, hoogleraar psychologie aan Yale. Om hen te helpen, zette ze de succesvolle collegereeks ‘The Science of Well-Being’ op. In deze reeks behandelt ze de wetenschappelijke inzichten over welzijn en geluk en geeft de studenten oefeningen mee die hen moeten helpen een gelukkiger leven te leiden. De combinatie van studiepunten verdienen en een praktische training in levensgeluk bleek een gouden formule. 

Met 1.200 inschrijvingen werd het ‘happiness-college’ het meest bezochte vak in de geschiedenis van de prestigieuze universiteit. Santos: “Ik werk al 15 jaar aan Yale, maar tot 2 jaar geleden zag ik de studenten alleen vanuit mijn rol als hoogleraar in de collegezalen. Pas toen ik met hen op hetzelfde terrein woonde, zag ik hoe angstig en depressief velen van hen waren. Ik zag jonge, bevoorrechte mensen die keihard gewerkt hadden om hier te komen en vervolgens helemaal niet konden genieten van de bijzondere, maar korte periode die ze hier zijn. Ik vond dat triest, inmiddels kun je echt spreken van een mentale gezondheidscrisis. De cijfers zijn behoorlijk onthutsend. In de VS zegt 40 procent van de studenten te depressief te zijn om goed te functioneren, meer dan 60 procent zegt angstig te zijn.”

Volgens Santos is geluk aan te leren door gedragsverandering. “Uit onderzoek blijkt dat je je eigen staat van geluk al met een paar simpele tips kunt veranderen. De meeste onderzoekers houden aan dat 40 procent van je geluksniveau iets is dat je zelf kunt veranderen door gedragsaanpassingen. 50 procent van je levensgeluk is ingebouwd, 10 procent wordt bepaald door de omstandigheden waarin je verkeert; of je rijk bent, of in een fijn land zoals Nederland woont.” 

Een belangrijk deel van de collegereeks gaat over misvattingen over geluk. Zo is het een hardnekkige misvatting om te denken dat je geluk bereikt door jezelf doelen te stellen en die te halen. Het effect van het halen van een diploma, een goed cijfer of een hoog salaris is veel minder groot dan we van tevoren denken. Geluk vergt werk, aldus Santos.

“Het ontbreekt ons brein aan motiverende mechanismen om de dingen te doen die ons wél gelukkig maken, zoals het zoeken van betekenisvol contact, en dan bedoel ik niet het contact op je telefoon, maar zomaar iets aardigs doen voor een ander, de tijd nemen om dankbaar te zijn. Dat is geen onderdeel van onze dagelijkse routine, terwijl dat een veel grotere invloed heeft op ons welzijn. Vergelijk het met sporten. Je kunt sport haten, maar als je jezelf er eenmaal toe zet, heeft het altijd effect. Vanuit de motivatie om je eigen welzijn te verbeteren, dwing je jezelf stil te staan bij waar je dankbaar voor bent of doe je aardig tegen anderen, probeer je meer te slapen. De intentie is misschien wat geforceerd, maar het gevoel dat je eraan overhoudt is wel degelijk oprecht.”

Je kunt de collegereeks van Laurie Santos ook online volgen: www.coursera.org/learn/the-science-of-well-being