Kerewin ontwikkelt haar diensten door wetenschappelijk onderbouwde methodieken uit de psychologie te bestuderen. Positieve psychologie is bijvoorbeeld een belangrijke inspiratiebron. Lees hier meer over onderzoek, nieuwe inzichten en mensen die ons inspireren.
Bewuster reageren op de prikkels die op je afkomen. Dat kan in een werksituatie heel handig zijn! Het vraagt om zelfbeheersing om niet automatisch te reageren maar om bijvoorbeeld eerst de taak af te maken waar je mee bezig bent. Door je focus en concentratie te versterken, bouw je een keuzemoment in waarop je beslist of en wanneer je op deze prikkel in wilt gaan.
Het verhogen van je focus en concentratie is onderdeel van mindfulness en yoga. Het gaat over hoe je je geest kunt trainen om stiller en minder snel afgeleid te zijn. Dit wordt ook wel de ‘monkey mind’ genoemd. Hoe stiller en gefocuster je geest is, hoe makkelijker het immers is om in contact met je zelf te staan. Wil je jouw concentratievermogen verbeteren, dan is dat een kwestie van oefenen. Het werkt als het trainen van een spier: wanneer je meerdere keren per dag je aandacht onafgebroken vasthoudt, word je er steeds beter in.
Concentratieoefeningen kun je altijd en overal doen. Probeer eens te eten zonder aan iets anders te denken dan aan wat er op je bord ligt. Lees een boek en probeer je zo lang mogelijk met niets anders bezig te houden. Wandel eens met de hond en probeer aan niets anders te denken dan aan je hond. Hieronder 4 tips die je direct kunt toepassen om de hoeveelheid externe en interne prikkels die je binnenkrijgt te reduceren.
TIP 1: Probeer de prikkels uit je omgeving zoveel mogelijk te beperken. Creëer een omgeving waarin je ongestoord kunt werken, bij voorkeur geen gedeeld kantoor en al helemaal geen kantoortuin.
TIP 2: Bouw rustmomenten in. Het is belangrijk om jezelf af en toe aan alle prikkels uit je omgeving te onttrekken, zodat je hersenen en je zenuwstelsel de tijd krijgen om te herstellen. Soms voelt het gek om een pauze te nemen als je heel druk bent. Wanneer je echter weer fris bent, werk je weer een stuk effectiever.
TIP 3: Scherm jezelf af van fomo-prikkels. Wist je dat ‘fear of missing out’, een belangrijke oorzaak van burn-out is? Dit kan zelfs je werkgeluk beïnvloeden. Is je baan eigenlijk nog wel uitdagend en inspirerend genoeg?
TIP 4: Ontwikkel gewoonten die een langdurige concentratie van je vragen. Lees een boek in plaats van snelle updates op social media. Bekijk een documentaire in plaats van vluchtige filmpjes op YouTube. Neem je tijd voor een diepgravend artikel in plaats van een vluchtige liveblog.
Leiderschap gaat niet over macht of positie maar over impact. Er zijn mensen die geen formele leiderschapspositie hebben, maar toch veel invloed uitoefenen. Dat kan als positief, maar ook als negatief worden ervaren. Leiders die dienstbaar zijn, streven het goede na. Het goede voor de medewerkers én de klanten.
Leiderschap heeft te maken met de persoon en de context waarin deze zich bevindt, én de doelen en resultaten. De leider beïnvloedt zijn omgeving en wordt omgekeerd ook weer beïnvloed door- en vanuit die omgeving. Dat levert regelmatig spanningen op, zoals de paradox tussen doel- en relatiegericht, tussen willen en kunnen en tussen werk- en privé.
Veel zaken in ons leven en werk zijn niet direct beïnvloedbaar. Dat betekent dat we ons ertoe moeten verhouden. In die wirwar van elementen en personen die elkaar beïnvloeden moet goed leiderschap leiden tot de juiste beslissing. Hoe kunnen we in die complexiteit enigszins orde scheppen die kan helpen om tot een idee, een oplossing of aanvaardbare keuze of besluit te komen?
De gedachte dat de oplossing in het midden, in het centrale spanningsveld te vinden is, is niet nieuw. Het is Aristoteles die in het eerste hoofdstuk van het boek Ethica het midden tussen twee negatieve uitersten aanwijst als de plaats van de synthese, de verbinding. Steeds het midden zoeken, vinden en van daaruit handelen, dwingt respect en waardering af.
Uit onderzoek blijkt dat bij succesvolle, innovatieve, stabiele en duurzame organisaties het leiderschap doelbewust het juiste midden zocht, wist te vinden en vast te houden bij de besluitvorming en ontwikkeling van de organisatie. Met één verschil; passie en talent moesten in balans zijn met de publieke waarden en werden in mindere mate afgezet tegen de economische factor winst. Leiderschap, en het omgaan met spanningen en het ongemak, draait dus om het zoeken naar het juiste midden en benutten van de krachten van de tegenstelling om uit de paradox te komen. Hiermee kunnen de valkuilen om in een van de uitersten te ‘vluchten’ worden vermeden.
“Een smalle Window of Tolerance, onze capaciteit om met stress om te gaan, is een collectief probleem.” Dat zegt Dr. Elizabeth Stanley, auteur van het boek Widen the Window. Zij ontwikkelde onder andere een mindfulness-training om veerkracht op te bouwen en te herstellen van trauma.
Naast onze individuele (trauma)geschiedenissen zijn de uitdagingen van deze tijd overweldigend: klimaatverandering, polarisatie, racisme en discriminatie, financiële crisissen, oorlogen en pandemieën. Het gevoel van machteloosheid dat dit met zich meebrengt, kan ons in een staat van chronische stress houden.
Ons denkende brein (de neocortex) zoekt controle, zekerheid en strategieën. Ons overlevingsbrein (het evolutionair oudere limbische systeem, de hersenstam en het cerebellum) zoekt veiligheid. In stressvolle situaties werken deze twee elkaar tegen. Dit innerlijke conflict maakt dat we ons angstig, gespannen of uitgeput voelen.
Stanley: “Werkelijke heling en veerkracht ontstaan als we deze delen van onszelf leren verbinden en als bondgenoten gaan zien. Dat begint bij luisteren naar de signalen van ons lichaam en daarop reageren, in plaats van onszelf - en onze behoeften - te negeren of af te wijzen. Heeft het behoefte aan rust, beweging, gronding of expressie? In plaats van jezelf te vertellen dat je ‘niet zo gestrest moet zijn’, kun je kiezen om te handelen in lijn met wat je overlevingsbrein écht nodig heeft. Misschien is dat bewust voelen hoe je voeten de grond raken, een paar keer diep zuchten, of een stevige wandeling maken om spanning los te laten.”
Elke keer dat je jouw lichaam laat voelen dat je luistert, bouw je meer interne veiligheid op. En dát is de sleutel tot een grotere Window of Tolerance. Het gaat niet om harder je best doen, maar om steeds opnieuw de keuze maken om aanwezig te zijn bij jezelf, precies zoals je nu bent. Zodat je in elke situatie een gevoel van zelfbeschikking vindt, hoe uitdagend of stressvol de omstandigheden ook zijn. In de bijlage lees je een aantal aandachtspunten die je kunnen helpen om jouw draagkracht en veerkracht verder te vergroten.
Rêverie is een vorm van reflectie, ontleend aan theorie en praktijk van de psychoanalyse. Uitgangspunt is dat je emoties bij jezelf monitort en daarmee licht werpt op de onderstroom, op de onbewuste processen en patronen van degenen die je adviseert of begeleidt. Doel ervan is te beschikken over een aanvullende bron van kennis en informatie.
Rêverie kan op drie manieren ondersteunen. De eerste is de reactivering van datgene wat tijdens het werk aan organisatieveranderingen en daarmee gemoeide relaties zoal aan ‘onderstroom’ opkomt, zoals vervat in emoties, verwondering en herinneringsflarden. De tweede functie is ondersteuning bij het hierover denken, inclusief het wikken en wegen van de betekenis ervan. De derde functie is het (zo nodig) aanzetten van het denken over onderstroom. Dit laatste kan nodig
zijn omdat reflectie wordt overschaduwd. Dit kan gebeuren in situaties waarbij heftige emoties worden opgeroepen, met een zodanige impact dat je reflectie wordt overschreeuwd of op de achtergrond raakt.
De toepassing van rêverie in organisatieontwikkeling is metaforisch. Een parallel wordt gevonden in het proces van ‘onbewuste communicatie’ ofwel communicatie zonder woorden, waarbij de een ‘leest’ wat er in de ander omgaat, plus de mijmering daarover. Om de ontwikkeling van de ander te laten plaatsvinden, moeten er leerstappen worden gezet. Om die te ondersteunen, is het nodig om een inschaling te maken van de manier waarop de ander containment nodig heeft, zodat de leerstappen daadwerkelijk kunnen worden gezet. Dat is de opbrengst van rêverie: het
proces waarin emoties worden opgepikt, verwerkt, verteerd en geïnterpreteerd, waarin het denken erover is vervat, het puzzelen, het wikken en wegen over wat er te doen staat en over wat kan worden teruggegeven.
