Kerewin ontwikkelt haar diensten door wetenschappelijk onderbouwde methodieken uit de psychologie te bestuderen. Positieve psychologie is bijvoorbeeld een belangrijke inspiratiebron. Lees hier meer over onderzoek, nieuwe inzichten en mensen die ons inspireren.
Jaarlijks ervaart bijna één op de vijf werknemers burn-outklachten. In 2022 was overspannenheid en burn-out de op één na meest genoemde reden voor uitval op het werk. Mensen krijgen ook steeds jonger last van stressklachten. Een enkele oorzaak is niet aan te wijzen, wat wel helpt is stress bespreekbaar maken op het werk.
Als we de media mogen geloven, lijdt Nederland aan een ware burn-outepidemie die vooral jonge ambitieuze hoogopgeleiden treft. Daartegenover staan sceptici die de burn-out bestempelen als de zoveelste beroepsziekte-hype, vergelijkbaar met de muisarm uit de jaren negentig. Wie heeft er gelijk? Er is geen afgebakende definitie van de term burn-out, zegt Christiaan Vinkers, psychiater en hoogleraar stress en veerkracht verbonden aan het Amsterdamse UMC. “Geen enkele arts kan betrouwbaar vaststellen of iemand een burn-out heeft. Daarom is zowel het verschijnsel verklaren als er een oplossing voor vinden onmogelijk. Terwijl mensen soms last hebben van zeer ernstige klachten.”
Mensen krijgen steeds jonger last van psychische klachten, constateert Maudie Derks, ceo van verzuimbegeleider Acture in het FD. “Het is een trend. Jongeren hebben het gevoel geen controle over hun leven te hebben. Ze hebben nog weinig coping mechanismen ontwikkeld om te kunnen dealen met situaties die niet ideaal zijn.” Met de komst van internet en de mobiele telefoon is het leven volgens haar complexer geworden. De druk om altijd 'aan' te staan is hoog, terwijl sociale media jongeren ook privé prestatiedruk opleveren.
Ondanks het veelvoud aan factoren die voor overmatige stress kunnen zorgen, kunnen werkgevers wel degelijk een rol spelen in de preventie van uitval, zegt Derks. Want die wordt vaak veroorzaakt door het samenspel tussen werk en privé. Op het werk zijn een hoge werkdruk, onduidelijkheid over de taakstelling, weinig autonomie en een gebrek aan feedback en waardering allemaal factoren die bijdragen aan uitval.
Lees het volledige artikel hier.
“De weg naar het betere leven vereist een open blik op het ergste”, aldus psychotherapeut Irvin D. Yalom in Filosofie Magazine. Hij liet zich inspireren door Spinoza. Al ruim vijftig jaar is Yaloms missie mensen inzicht in zichzelf te laten krijgen.
Yalom is auteur van onder meer de bestsellers Nietzsches tranen en Het raadsel Spinoza. “Mensen zijn uitgerust met zelfbewustzijn, we zijn nieuwsgierig naar onszelf – dat is een ingebouwde functie van onze hersenen. Die nieuwsgierigheid leidt tot kennis van onszelf en van de wereld die ons omringt. Maar zelfbewustzijn wekt ook angst op, die verdere zelfontdekking afremt. En dat staat een goed leven in de weg. Mensen zijn ongelukkiger dan we denken. Als we problemen krijgen, heeft dat vaak te maken met delen van onszelf die we niet goed kennen. De weg naar het betere leven vereist een open blik op het ergste, zoals Thomas Hardy schreef.”
Yalom volgt Freuds veronderstelling dat als we onszelf niet goed begrijpen onze primitievere instincten de overhand krijgen, wat kan leiden tot veel geweld en ongelukkige seksuele escapades. Als we meer inzicht krijgen in onszelf zullen dergelijke neurotische symptomen geleidelijk hun kracht verliezen en afnemen.
Lees het uitgebreide interview met Yalom hier.
Geloof je in vroegkinderlijk en overerfbaar trauma? Of vind je dat maar onzin? Met Zomergast Bessel van der Kolk werd duidelijk dat er zich op dit onderwerp een polarisatie aftekent. In welk kamp je ook zit, het is een interessant vraagstuk over de menselijke geest.
De aanvoerder van de ‘traumabelievers’ is therapeut Gabor Maté. Hij brak door met zijn boek over stress, maar in zijn nieuwe werk richt hij zich op de mythe van het normaal zijn. Zijn belangrijkste punt: extreme (fysieke) reacties op abnormale omstandigheden zijn feitelijk normaal. Je bent dus niet gek als je extreme klachten hebt wanneer je extreme dingen hebt meegemaakt. Trauma is als woord afgeleid van het Griekse woord voor ‘wond’. En als je verwond bent, dan reageert het lichaam. Dat is logisch.
Veel dingen wij normaal vinden in ons eigen leven en in de maatschappij, zijn de oorzaak van onze ziektes en problemen. Eronder zitten trauma’s die niet verwerkt zijn, persoonlijk of maatschappelijk. En die moeten worden verwerkt. Hierbij is dít inzicht cruciaal: het gaat niet om de gebeurtenis van het trauma zélf, maar hoe je er daarna mee omgaat. Het is niet de val op je hoofd, de hersenschudding is het probleem.
Wat ís een trauma? Er zijn grofweg 2 soorten, die met een Grote T: geweld, misbruik, verlies en ongelukken met een grote directe impact. En die met een kleine t: ouders die onvoldoende naar de behoeften van het kind hebben gehandeld. Ook hier tóch grote impact!
Maté krijgt ook veel kritiek. Zoals op zijn diagnose van Prins Harry. Hij stelde dat Harry ADD zou hebben en dat dat volkomen normaal was nadat hij zijn moeder was verloren. Dat was Gabor zelf ook in zekere zin, toen hij in een concentratiekamp door zijn moeder werd meegegeven aan een vreemdeling. Hij herkende Harry, zonder zorgvuldige diagnose. Maar hij ziet zijn situatie als een logische reactie op een abnormale gebeurtenis, zijn hersenen zijn gedisconnect van de rest van het lichaam.
Lees hier een interview uit The Guardian met Maté.
Uit onderzoek van het Center for People and Buildings (CfPB) blijkt dat je van fulltime thuiswerken op de langere termijn dommer wordt, zuurder, asocialer én slechter in je vak.
Directeur Jacqueline Schlangen van het CfPB zei vorige maand op een congres over hybride werken dat je thuis in je eentje ‘minder leert, innoveert en ontwikkelt’. Dat je thuis misschien productiever bent, maar dat je ook vereenzaamt, alles op dezelfde manier blijft doen, de weg in je bedrijf steeds minder goed kan vinden én weinig leert omdat je minder met collega’s praat. Het mag dan lijken of je geen spat uitvoert op een drukke kantoordag, in werkelijkheid leer je op zo’n dag ‘onbewust’ meer dan je denkt, zegt Schlangen.
De effecten van hybride werken op de langere termijn verdienen meer aandacht, is de conclusie van het CfPB. Individuele medewerkers profiteren weliswaar van de korte termijnvoordelen van hybride werken, maar op de langere termijn gaan organisaties – wanneer er geen beleid gevoerd wordt – nadelen ondervinden. De informatie uit de onderzoeken van het CfPB, die deels al gepresenteerd werden tijdens het Jaarcongres, wordt in januari 2024 in de vorm van een uitgebreid jaarrapport gedeeld op de website van de organisatie.
